De strijd tussen zwart en wit in de VS laait niet alleen op straat op. Volgens ESPN neemt ook de gridiron haar deel. De stijgende lijn van het aantal nieuwe hoofdcoaches uit de groep ‘minderheid’ (lees: vooral Afro-Amerikanen) is afgebroken en terug op het niveau van 20 jaar geleden met 4,5%.
In eerste instantie groeide het percentage minderheden als hoofdcoach van 4,5% in de periode 97-01, naar 13,6% (02-06) en 26,9% (07-11). Todd Bowles is als eindverantwoordelijke coach bij de New York Jets de enige ‘nieuwe’ minderheid sinds 2012 in de hele NFL. Terug bij af op 4,5% dus.
De Rooney Rule lijkt uitgewerkt. Het is inmiddels een formaliteit geworden om ook even snel iemand te interviewen dit niet ‘wit’ is, zodat er minstens één minderheid bij de kandidaten zit voor de hoofdcoach-positie. De clubs kiezen uiteindelijk toch voor de kandidaat die ze vooraf op het oog hadden. Het interviewen van een minderheid verandert daar niets meer aan.
Interessant aspect is overigens de rol van Tony Dungy. Sinds hij als hoofdcoach werkt diende de helft van alle nieuwe hoofdcoaches uit de categorie ‘minderheden’ onder hem. Nu Dungy geen coach meer is, lijkt de grootste sponsor van de Rooney Rule té grote voetstappen achtergelaten te hebben.
Moet de Rooney Rule dan maar afgeschafte worden?
Het lijkt beter om de regel uit te breiden. Zodat naast hoofdcoaches ook de rol van offensive en defensive coordinators onder de ‘Rule’ gaan vallen. De meeste nieuwe hoofdcoaches waren daarvoor namelijk coordinator. Het gaat de pijplijn vullen. De vraagt blijft natuurlijk of ook deze horde met een formaliteitje afgedaan zal gaan worden.
Uiteindelijk zou huidskleur niet uit moeten maken en moeten we gaan voor kwaliteiten. Dat in de VS het gevoel tussen ‘zwart’ en ‘wit’ is aangescherpt, geven echter ook aan dat we niet kunnen vertrouwen dat het bij een sollicitatie de gekleurde bril terzijde wordt geschoven. Een Rule is noodzakelijk kwaad.
Nu maar hopen dat Sylvana S. dit bericht niet leest…