Tijdens het tweede kwart van een nietszeggende pre season game tussen de Rams en de Browns in het stadion van Cleveland waar al ontelbare carrières stierven, zat Sam Bradford op de grond. Handen rond zijn linkerknie, hoofd gebogen om de grimas op zijn gezicht te verbergen en de teamarts knielend naast hem. Weg seizoen, al het harde werk voor niks geweest en einde carrière?
Een persoonlijk drama voor de quarterback en een verschrikkelijke tegenvaller voor de St. Louis Rams. Bradford had zich net teruggevochten van een knieblessure die zijn seizoen vorig jaar in week 7 abrupt beëindigde. Hij had hard gewerkt om dit seizoen, groter, sterker en beter terug te komen. De eerste keuze uit de draft van 2010 had zichzelf nog niet waargemaakt en dat zou dit seizoen veranderen. Eindelijk had hij receivers die een bal konden vangen, een offensive line die voor hem kon blocken en zijn derde jaar in het zelfde systeem zou voor rust moeten zorgen. Optimisme bij Bradford en bij de Rams.
Hoofdcoach Jeff Fisher kwam in 2012 naar de Rams en hiervoor legde hij een financieel veel interessanter voorstel van Miami naast zich neer. De reden was tweeledig. Met Stan Kroenke had hij een eigenaar gevonden die weet wat hij doet en de football mensen de lijnen laat uitzetten en de andere reden was Sam Bradford.
Bradford had bij de Oklahoma Sooners een prachtige collegecarrière opgebouwd met een kast vol awards waaronder de prestigieuze Heisman Thropy in 2008. In 2010 werd hij verkozen tot Rookie of the Year in de NFL en leek het uitgroeien tot franchise quarterback alleen een kwestie van tijd. Hectische jaren onder verschillende hoofdcoaches zorgde voor veel onrust. Elk jaar moest hij een nieuwe offense leren, hij werd nooit omgeven met talentvolle spelers en genoot nauwelijks bescherming van een offensive line. Sinds de komst van Fisher, die het slechtste roster in de NFL aantrof, werd er gezorgd voor een betere supportcast. Investeringen via draft en free agency in bescherming en skillplayers werden gedaan om de quarterback te omringen met het talent dat hij verdient.
Er is echter één maar. Een grote maar. Zijn hele football leven is Bradford gevoelig geweest voor blessures. Zijn laatste seizoen in college 2009 liep hij een schouderblessure op. Door een goed herstel werd Bradford door de St. Louis Rams als eerste gekozen in de draft van 2010. Zijn tweede seizoen bij de Rams in 2011 had hij een enkelblessure en afgelopen seizoen liep hij een knieblessure op. Sinds 2010 miste hij 31 van de mogelijk 80 wedstrijden. Nu bleek een dag na de wedstrijd in Cleveland dat hij wederom een knieblessure had opgelopen. Het seizoen waar het in moest gebeuren, waar alle puzzelstukjes samen leken te vallen, is over voor dat het heeft kunnen beginnen.
Wat is het vooruitzicht voor Sam Bradford en de St. Louis Rams? Bradford heeft de hoge verwachtingen na zijn rookie seizoen nooit waar kunnen maken. Hij is niet uitgegroeid tot een leider van het team of zelfs tot bepalende speler en heeft zich niet kunnen onderscheiden op de positie waar hij speelt. Als organisatie heeft de Rams gefaald door hem te laat te omringen met talent. Ook hebben zij zich vergist in de mogelijkheden van Bradford om het slecht team naar een hoger niveau te tillen. Nu scheiden waarschijnlijk de wegen en zullen de Rams en Bradford uit elkaar gaan met winst en verliesbalans van 18-30-1 allebei met de eeuwige vraag in het achterhoofd, wat nou als….