Het reguliere seizoen zit er alweer voor een kwart op en dus is het tijd om van de meest onzinnige zaken een round-up te maken. Dus ook van de hoofdrolspelers van Hard Knocks deze jaargang. Bij de Atlanta Falcons stonden dit jaar voornamelijk de rookies, wide receivers, quarterback Matt Ryan en begeleidingsstaf in de schijnwerpers. Laten we kort kijken naar de daadwerkelijke NFL-spelers.
De vijfde – en laatste – aflevering van Hard Knocks werd afgesloten aan de ronde tafel van wide receiver Harry Douglas met collega-ballenvangers Julio Jones, Roddy White en Devin Hester. Een gezelschap dat bulkt van het talent, mogen we zeggen. Dat de Falcons momenteel 2-2 staan heeft niet zozeer aan deze heren gelegen. Sterker: Douglas heeft zich als back-up receiver van zijn beste kant laten zien in de eerste weken (met name week 3), maar raakte daarna onfortuinlijk geblesseerd en miste week 4. Over Hester is uiteraard al genoeg geschreven na het verbreken van het touchdown-return record van Deion Sanders. Jones en White doen verder min of meer wat verwacht wordt van spelers met hun kwaliteiten.
Wat de rookies betreft waren het in aanvallend opzicht Devonta Freeman en Geraldo Boldewijn die veel ‘air time’ kregen. Freeman leek in de serie voor veel kijkers de eerste back-up te worden achter Steven Jackson, maar in de praktijk krijgt Jacquizz Rodgers de meeste carries. Desondanks wordt de rookie elke wedstrijd gebruikt en is hij van waarde. Maar te weinig om daadwerkelijk moe te zijn en een massage in zijn nieuwe massagestoel te verdienen. Van Boldewijn is het verhaal (helaas) bekend.
Op verdedigend vlak stond de spotlight op Jake Matthews, Tyler Starr, Ricardo Allen en Jacques Smith. In een verbeten duel om één roster-plaats stonden Starr en Smith tegenover elkaar. Eerstgenoemde trok aan het langste eind na een bevrijdend belletje van coach Mike Smith, maar naast pre-season games hebben de wilde blonde manen ‘voor het echie’ nog niet gewapperd. Smith en Allen werken momenteel hun reet in het zweet bij de practice squad, dus blijft alleen Matthews over die de eer van dit gezelschap hoog moet houden. En dat doet hij. De offensive tackle (semi-verdediger dus eigenlijk) en tevens 6th overall pick in de 2014 Draft start elke wedstrijd (op week 2 na) en zorgt ervoor dat Matt Ryan ‘Matty Ice’ kan zijn.
Om tenslotte terug te keren aan de ronde tafel: White sprak met overtuiging dat dit weleens het beste roster zou kunnen zijn waar hij ooit deel van heeft uitgemaakt. Aanvallend gezien is dat misschien het geval (al mis je Tony Gonzalez altijd, period), maar verdedigend laat de boel nog een hoop te wensen over. Met kijkcijfers in het achterhoofd is er misschien wel bewust gekozen dat aan deze linie in de serie weinig aandacht is besteed.