Een abonnement op Gridiron The Magazine? Vier bewaarnummers voor een lage prijs!

Gezeur om de Hall of Fame wachttijden

Vroeger was alles beter. Voormalig linebacker Dave Robinson werd in de Hall of Fame gekozen en was hiermee de twaalfde speler van de illustere Green Bay Packers die gecoacht werden door Vince Lombardi. Hij werd eerder al verkozen in het All Star team van de jaren ’60 en won drie NFL-titels. Toch moest hij 38 jaar wachten op zijn uitverkiezing. Dan is Cris Carter met zijn zes jaar letterlijk een grote jankerd.

Twaalf spelers van één selectie is redelijk uitzonderlijk. Mogelijk gemaakt door titels en dat we uit de jaren zestig vooral illustere verhalen kennen waarvan nog maar weinig mensen de waarheid hebben meegemaakt. Toen Robinson zijn rookie jaar had, bestond de Hall of Fame nog niet eens. Het zal nog wel even duren voordat de Tampa Bay Bucanneers en de Baltimore Ravens zoveel bustes hebben in het museum in Canton, Ohio. Defensive lineman Warren Sapp was dit jaar pas de tweede van de Bucs, waarbij offensive lineman Jonathan Ogden de eerste Raven was. Niet vreemd aangezien deze franchises nog lang niet zo oud zijn als de Packers. Larry Allen was dan ook de zoveelste Dallas Cowboys-speler die vereerd werd. Teamgenoten als Troy Aikman, Emmitt Smith, Michael Irvin en Deion Sanders gingen hem al voor.

Dat Robinson 38 jaar moest wachten, had waarschijnlijk iets te maken met het feit dat hij 27 jaar in het management team zat van de Hall of Fame-organisatie. Defensive lineman Curley Culp moest ook meer dan dertig jaar wachten op zijn buste tussen de groten der NFL.

Cris Carter was het grootste verhaal dit jaar tussen de genomineerden. Hij moest zes jaar wachten en hij sprak hier iets te vaak over op televisie. Hijzelf vond dat hij de eer wel verdiend had. Hij was statistisch weliswaar tweede op de lijst van receivers na Jerry Rice. Maar dat lag meer aan het feit dat hij zestien jaar in de NFL kon spelen en weinig blessures kenden. Successen kende hij weinig. Hij speelde nooit in een Super Bowl. Zelfs niet in zestien seizoen. Toch mocht hij naar de Hall of Fame…

Bill Parcells kreeg overigens ook een buste. Opmerkelijk denk ik. Niet omdat hij niet succesvol was. Hij won veel, waaronder Super Bowl ringen. Echter… je moet toch écht met pensioen zijn om verkozen te worden. Hij is dan weliswaar geen hoofdcoach meer sinds 2006, maar als General Manager had hij tot 2010 nog een dikke vinger in de NFL en wie weet waar hij straks weer opduikt. Zijn ring kwam in mijn ogen te vroeg…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *