Stel je toch voor, dat quarterback Philip Rivers (44) zondag gaat starten voor de Indianapolis Colts. Dat hij hen naar een overwinning leidt tegen de sterke Seahawks. En dat hij daarmee de kansen van de Colts om voor het eerst in vier jaar weer play-offs te halen, in leven houdt.
Stel eens voor. Opa Philip Rivers – hij heeft een kleinkind – die met 44 jaar een NFL-comeback maakt, de Colts nieuw leven in blaast, op het moment dat ze dat het hardst nodig hebben.
Zondag viel Daniel Jones (die al verre van fit was) weg met een achillespeesblessure, einde seizoen. De enige QB die over was, was rookie Riley Leonard, maar die had amper een bal gegooid in de NFL en raakte ook nog geblesseerd. De man die ooit de toekomst van de club was, Anthony Richardson, blijft stilletjes op IR. Op practice squad is nog Brett Rypien, die wel ervaring heeft maar waar je liever niet de beslissende weken van het seizoen mee ingaat. Dunne soep.
Dus. Who you gonna call?
Precies. En Philip Rivers, die zei dat-ie al stiekem gedacht had dat ze wellicht wel eens zouden kunnen bellen, nam de telefoon op. Pure wanhoop van de Colts. Maar waarom ook niet?
Wat dit allemaal zegt over de beschikbare quarterbacks in de NFL, over ontwikkeling, en dat er dus nergens in de hele league of net daarbuiten ook maar één jonger iemand beschikbaar was die mogelijk had kunnen instappen, laten we even in het midden. Eerst vooral de opwinding.
Natúúrlijk gaat Rivers zondag starten voor de Colts. Hij komt niet van de bank af, zegt tegen zijn grote gezin dat-ie weg is met de feestdagen én zijn plek in de Hall of Fame op het spel zet, om als back-up of mentor langs de kant te staan. De man die eigenlijk komende zomer al Hall of Famer zou worden – en daar nu dus tot de class van 2031 weer vijf jaar op moet wachten – gaat spelen.
Dat is mesjogge en fantastisch tegelijk.
De feiten: Rivers, met 17 jaar NFL-ervaring bij de Chargers en Colts, heeft vijf jaar niet gespeeld, sinds 2020. De vader van tien kinderen – en dus ook al opa – heeft de laatste jaren gewerkt als coach op de St. Michael Catholic High School in Alabama. Hij is in één klap de oudste speler in de NFL van dit moment (Aaron Rodgers is 42). Hij heeft eerder dit jaar nog individueel getraind met Colts-rookie QB Riley Leonard, die trouwens jonger is dan het oudste kind van Rivers.
Ook interessant: hoofdcoach Shane Steichen was offensive coordinator en quarterbacks-coach (van 2014 tot 2019), toen Rivers bij de Chargers speelde. Ze zijn bevriend en hebben geregeld contact. Op zijn high school runt Rivers in een vergelijkbaar systeem als van Steichen. Van het huidige Colts-team, waren er veertien spelers al actief – inclusief Mo Alie-Cox en Jonathan Taylor – in 2020, toen Rivers het team naar een 11-5 record en naar de play-offs wist te leiden, om in de eerste ronde te verliezen.
Geen ring, maar absoluut geen schande met zo’n schitterende carrière en gegarandeerd Hall of Fame. Acht Pro Bowls. Zesde aller tijden met bijna 63.500 passing yards en 421 touchdowns. Hij startte ooit 240 wedstrijden op rij, de op één-na langste reeks van een QB ooit.
Rivers ging in januari 2021 met pensioen, sloeg nog een aanbieding van de Saints af om terug te komen, en richtte zich op het heerlijke leven als gepensioneerde na de NFL, met zijn enorme gezin, fortuin op de bank en het coachen van jonge spelers op high school.
Tot deze week, dus. Na Warren Moon, Vinny Testaverde, Tom Brady en Steve DeBerg, krijgen we weer een QB van 44 jaar of ouder. Coach Steichen heeft alle vertrouwen in Rivers, die inderdaad vast het playbook kent, echt nog wel kan gooien en een klik heeft met zijn teamgenoten. En het aanstekelijke enthousiasme waarmee hij zijn persconferentie gaf, de positieve energie, waren geweldig. Inclusief een halve grap over zijn onbekende gewicht tegenover een journalist.
Maar hoe het zit met mobiliteit (heeft-ie nooit gehad), het krijgen van serieuze klappen en de bloeddorstige defense van de Seahawks? Daar valt niet mee te lachen.
Urgenter kan het echter niet voor de Colts. Het team staat op een 8-5 record met nog vier wedstrijden te gaan (een vrije val, na de 8-2 start van het seizoen). En houd je vast tegen wie: de Seahawks dus, maar ook de 49ers, Jaguars en de Texans. Allemaal play-off teams.
Zet in je agenda: zondag, 22.25 uur Nederlandse tijd, Colts-Seahawks. Nostalgisch, omdat Rivers – van de generatie Brees, Brady, Roethlisberger en andere pocket-passers – weer terug is.
Nieuwsgierig en opgewonden zelfs, omdat ik hoop dat-ie het goed doet.
Of, zoals hij zelf tegen de Colts zei, deze week: “Dadgummit, let’s freaking go.”