Wedstrijden die ergens over gaan, zoals om een kampioenstitel, trekken altijd het meeste publiek. Maar eigenlijk zijn wedstrijden tussen gelijkwaardige teams veruit het meest interessant om te bekijken. Daar was vandaag sprake van bij het duel tussen twee teams die dit seizoen onderaan de Eredivise bungelen: Nijmegen Pirates tegen Lightning Leiden. Een wedstrijdverslag door Cherie Goewie van Cherie Photography.
Wat de wedstrijd zou brengen was niet te voorspellen. Onder andere omdat beide teams geroutineerde spelers misten. Bij Lightning ontbraken de gebroeders Ortega. Quarterback bij Lightning Leiden was daardoor nu international Brian Spapens, die normaal tight end speelt. Bij de Pirates waren running back Mitch van Loon en linebacker Russell Slootstra door zware blessures in eerdere wedstrijden uitgeschakeld.
Een slechtere weersvoorspelling dan voor deze dag hadden we nog niet eerder meegemaakt: de hele middag onafgebroken regen en herfstachtige kilte bij een temperatuur van 10 graden Celsius en een stevige wind. Daarbij gevoegd het feit dat de wedstrijd op het bijveld gespeeld werd, zonder tribune, maakte dat de supporters met een hand te tellen waren. En dat was jammer, want er viel heel boeiend football te zien.
In het eerste kwart gebeurde er aan beide zijden niet veel. Daarna werd het echter menens. Nijmegen Pirates liet zien dat het team niet voor niets al twee seizoenen meedraait in de Eredivisie. Running back Steven Austin scoorde, na een fraaie interceptie door Ruurd Elmans, met redelijk gemak een touchdown. Samen met de two-point conversion was dit goed voor een score van 8-0 in het voordeel van de thuisclub.
Nijmegen zou zelfs uitlopen naar 14-0. Running back Roel van Teeffelen bracht die voorsprong op het scoreboard. De teams trokken zich daarna terug in de kleedkamers voor halftime. De jerseys waren inmiddels doorweekt en het wit van de Leidse tenues was inmiddels verre van smetteloos.
In het derde kwart was het direct te merken dat Leiden alles uit de kast trok om de achterstand in te lopen, terwijl de Pirates leken te denken dat ze de overwinning al veilig hadden gesteld. De kleine Leidse running back Glenn van Gorcum (22) viel al in de eerste helft telkens fel uit. Waar hij in de eerste helft nog succesvol gestopt kon worden door de Pirates, daar was het een kwestie van wachten totdat hij de kans zou krijgen om door te lopen. Na een 3rd en 15 op een screen pass bracht hij de stand op 14-6. Gedwongen door de stand van het moment zag Leiden zich ook genoodzaakt om een 2-punts conversie te forceren en dat lukte Wim Hoekstra: 14-8.
De Pirates zagen hun voorsprong in gevaar komen en deden er alles aan om deze te behouden. Toen de Leidse aanvallers op zeker moment wat al te dicht hun endzone naderden ontspon zich een gevecht dat vele downs duurde. De Nijmeegse verdediging was ijzersterk en gaf geen duimbreed toe. Sterker nog, Leiden werd steeds verder terug gedreven. Helaas ontstond er daarbij een chaotische, geladen, sfeer waarin de ene penalty op de andere volgde. Dit leverde van Gorcum van Leiden een ejection op wegens een kopstoot (“headbutt”). Met tussendoor veel debat en armgebaren van de scheidsrechters was het voor de spelers lastig concentreren.
De Leidse QB, Brian Spapens (88), probeerde links langs de Pirates te komen met een pass. Die poging lukte echter niet. Toen weer over rechts, wat ook niet ging. Dat herhaalde zich een paar maal, waarna hij vervolgens maar zelf met de bal ging lopen. Ook dat werd voortreffelijk gestopt. Het enige dat hij nog niet eerder had geprobeerd was een pass over het midden. Kurt Barbaros wist de bal voor de handen van een Nijmegen verdediger weg te kapen. De daaropvolgende 2-point conversion (eveneens van Barbaros) bespaarde iedereen een verlenging.
Nijmegen kwam namelijk nog wel in de redzone van de Leidenaren, maar een mislukte quarterback sneak op fourth down deed de hoop van de Pirates in rook opgaan. De Pirates verdediging probeerde nog een safety te forceren om er een overtime uit te slepen, maar die pogingen waren onvruchtbaar.