Defensive End Omari Hand speelde een belangrijke rol in de World Bowl met twee sacks en een forced fumble. Tien jaar na dato kijkt hij terug op de speciale chemie die het Admirals-team volgens hem had en geeft hij openhartig toe wat hij in zijn carrière anders had moeten doen.
Gedurende het reguliere seizoen speelde Hand zeven van de tien wedstrijden in de basis. Daarin kwam hij tot 22 tackles en 3 sacks. Hij maakte onderdeel uit van het kwartet roterende defensive ends (Clint Mitchell, Earl Cochran, Josh Mallard en Omari Hand, red.) die gezamenlijk twaalf van de zestien sacks op hun naam schreven gedurende het reguliere seizoen.
1. Van de spelers die we hebben gesproken, dragen er niet veel hun ring nog geregeld. Hoe vaak draag jij jouw World Bowl-ring nog?
Eerlijk gezegd draag ik mijn kampioenschapsringen nooit. Ik heb er eentje uit mijn collegetijd en eentje van de NFLEurope. Ik behandel ze als trofeeën en ik laat ze vaak zien aan familieleden als die op bezoek komen.
2. Als je terugkijkt, wat is dan persoonlijk jouw meest waardevolle herinnering?
Toen ik in de NFLEurope speelde, kwam ik er echt achter dat ik beter kon worden in mijn spel door buiten het veld te werken. Dan bedoel ik het bestuderen van filmbeelden en naar de techniek kijken die andere goede spelers gebruiken.
3. Wat was jouw grootste succes van het 2005 seizoen?
Ikzelf kon in de kampioenschapswedstrijd waardevol zijn met twee sacks en een forced fumble. Eén van de sacks kwam laat in de wedstrijd toen Berlijn bezig was met een comeback. Maar ik heb ook zeer goede herinneringen aan het team. Een krachtige kern van spelers.
4. Wat is dan het eerste waar je aan denk bij de herinnering aan de World Bowl?
Ik denk dan toch vooral aan alle geweldige spelers die we hadden. Onze aanval was explosief, zowel met de pass als de run. Daarbij was onze verdediging uitgerust met veel snelheid in alle drie de linies: de ‘front’, de linebackers en de secondary. Een geweldig team!
5. Wat was dan de doorslaggevende succesfactor?
Chemie maakte ons succes. Je kunt een team van geweldige spelers hebben, maar zonder onderlinge chemie heb je helemaal niets. Wij hadden allebei. Dat is zeldzaam en dat maakte het team speciaal.
6. Spreek je nog teamgenoten van toen?
Ik heb onlangs nog contact gehad met Ruvell Martin via LinkedIn. Een top vent!
7. Wat mis je het meeste van Nederland?
Voor mij is dat het eten en de cultuur. Ik vond het heerlijk om langs de kanalen te lopen en te genieten van de ruime keuze aan eten iedere dag. Ik kom graag snel terug.
8. Wat doe je momenteel in het dagelijks leven?
Ik ben momenteel Rijbaan Engineer. Daarbij speelt football helaas geen rol meer. Behalve dan de football-spelers over de wegen die ik ontwerp naar hun trainingen rijden. Het is me zwaar gevallen om afscheid te nemen van American Football, maar mijn huidige loopbaan geeft me ook veel voldoening.
9. Hoe je is football carrière dan verlopen na de Admirals?
Na de NFLEurope had ik geen lange carrière meer in de NFL. Het geluk was niet aan mijn zijde, dus ik besloot terug naar school te gaan om mijn diploma in ‘Civiele Engineering’ te halen. In die opzet slaagde ik.
10. Op welk American Football moment ben je het meest trots?
Mijn ervaring in college was geweldig. Ik zat op de University of Tennessee en ik koester de gehele tijd daar. Die gasten waren met mijn teamgenoten en zijn nu nog mijn vrienden die ik regelmatig spreek.
11. Had je iets anders moeten doen in je American Football-loopbaan?
Ik had in mijn eerste periode beter het spelletje moeten bestuderen. De grootste les was dat er altijd iemand was die het beter deed, voordat jij binnenkwam lopen. Vindt die grote speler van toen, bestudeer hem alsof je leven er vanaf hangt en neem de lessen over in je eigen spel. Het overnemen en perfectioneren van die technieken tijdens trainingen en wedstrijden maken van jezelf een geweldige speler.
12. Tot slot: wat herinner jij je nog van de fans van de Amsterdam Admirals?
De fans waren geweldig. Soms vergat ik dat ik Europa speelde omdat de fans echt de atmosfeer van de wedstrijd konden veranderen. Het waren één van de beste groep supporters waar ik ooit voor heb gespeeld.