Ieder zondag moet ik minstens een keer aan hem denken: Colin Kaepernick. De held die door te knielen tijdens het volkslied een statement maakte tegen politiegeweld en voor rassengelijkheid in Amerika. Hij betaalde voor zijn activisme een hoge prijs; zijn NFL-carrière. Die Kaepernick is een van de redenen waarom ik American Football de mooiste sport op aarde vind.
Door: Jeroen van Trierum
Colin Rand Kaepernick speelde zes seizoenen als quarterback voor de San Francisco 49ers. In 2016 werd hij wereldnieuws toen de QB niet patriottisch met de hand op het hart meezong tijdens het Amerikaanse volkslied, maar knielde. Hiermee wilde hij de aandacht vestigen op het vele politiegeweld tegen gekleurde mensen in de VS alsook op het feit dat rassengelijkheid in ‘the land of the free’ nog ver te zoeken was. Een statement dat massaal door de media werd opgepakt en de football-wereld polariseerde. Het knielprotest kreeg bijval van andere spelers en werd het volgende seizoen nog verder opgepakt. Een seizoen dat Kaepernick overigens als free agent achter de televisie moest volgen. San Francisco 49ers wenste namelijk geen gebruik meer te maken van zijn diensten. De redenen hiervoor laten zich raden. Controverse op het veld is immers iets waar de NFL zich altijd ver van heeft gehouden. In 2017 klaagde Kaepernick de NFL en de teameigenaren aan en beschuldigde hen van samenzwering om hem uit de league te houden. Anderhalf jaar later trok hij dit echter in na een vertrouwelijke overeenkomst te hebben gesloten met zijn voormalige bazen.
Sinds 2016 is de wereld flink veranderd. Het waarom de acties van Kaepernick nodig waren werd na zijn onvrijwillige vertrek van ‘the game’ nogmaals pijnlijk duidelijk. Black Lives Mater zorgde ervoor dat ook de NFL de antiracisme boodschap omarmde. Tussen de wedstrijden door zagen we ‘wees lief voor elkaar’ filmpjes en op helmen prijkte vaker wel dan niet boodschapen als End Rascism Now. Natuurlijk goed dat de organisatie in lijn liep met de rest van de wereld, maar ik vraag mij af wat de reactie van Kaepernick was als hij op zondag- of maandagavond naar zijn voormalige collega’s keek. Ik zou vooral bitter en boos zijn, ondanks de waarschijnlijk grote som zwijggeld die ik kreeg. En dat niet onder stoelen of banken steken. Als je echter op de socials van Kaepernick kijkt zijn die twee oer reacties niet te vinden. Wat wel? Enthousiasme en het vuur om uiteindelijk weer de heilige grond van het Football field te betreden.
Op zijn Instagram-account staan talloze filmpjes van trainingen die hij doet met College football-teams. Na het zien van twee kan je stellen dat de beste man nog niets van zijn scherpte is kwijtgeraakt. Dit doet hij overigens, zoals in een post te lezen is, voor de liefde van het spel. “For the past 5 years I’ve been working out and staying ready in case an opportunity to play presents itself’. Ik krijg hier kippenvel van. Iemand die uitgekotst is blijft nog steeds de hoop hebben om op een dag weer te spelen. Een metafoor die je bij iedere NFL-wedstrijd terugziet. Het niet kapot te maken geloof met de mentaliteit van ‘it ain’t over till the fat lady sings’. Overwinnen kan altijd, het enige dat je nodig hebt is een kans. Ik hoop dat we Kaepernick ooit eens terugzien op zondag of maandag.
Jeroen van Trierum is pop culture journalist en sinds het maken van meerdere verhalen over de Amsterdam Admirals American Football-fan. Op zondagavond is hij niet te storen en na Tennessee Titans, New Engeland Patriots juicht hij sinds drie jaar als LA Rams-fan. Niet zo vreemd, want na Amsterdam is Los Angeles ‘zijn’ stad. Voor Gridiron schrijft hij iedere week een column over de wondere wereld van de National Football League. Bovendien is hij in Gridiron – The Magazine terug te zien met verhalen over de Los Angeles Rams en een recensie over Madden ’23. Een abonnement op het magazine bestel je hier.