Denk je weleens na over het commentaar tijdens een NFL-game? Ik eigenlijk niet. Het is altijd wel okay en, voor mij een fijne aanvulling van wat er op het scherm gaande is. Dit seizoen stak een ‘talking head’ er met kop en schouders boven zijn collega’s uit. Tony Romo is een een gouden aanvulling op iedere wedstrijd. Al was niet iedereen daarmee eens.
Het is nu drie dagen geleden en mijn humeur is er niet beter op geworden. Afgelopen weekend werd mijn pick voor Super Bowl kampioen letterlijk en figuurlijk van het veld geveegd. De Bills waren kansloos tegen de uitstekende spelende Bengals. Wie had die zien aankomen? Ik in ieder geval niet. De game had toch wel een aantal hoogtepunten en een daarvan was commentator Tony Romo. Het zal je job maar zijn. Ieder weekend in een andere plek live een game verslaan. Vaak minstens drie uur lang duiding geven aan wat er gebeurt op het veld. Naast de vele commercial breaks en de verwachting dat er interessante maar ook grappige opmerkingen worden gemaakt is de kans groot dat een producer constant commentaar en tips deelt via de koptelefoon. Een niet echt heel leuke werkomgeving lijkt mij.
Commentaar bij sportwedstrijden. Tot deze week heb ik daar nooit diep over nagedacht. Het is een belangrijke bijzaak, die eigenlijk nooit goed blijft hangen. Essentieel voor het moment, maar, na de volgende play, vaak snel vergeten. Als je mij dan ook vraagt om uit de losse pols vier commentators te noemen haal ik waarschijnlijk mijn schouders op. Een naam red ik: Tony Romo. De reden hiervoor is natuurlijk dat hij een niet onverdienstelijke QB was voor de Dallas Cowboys. Daar komt bij dat Romo’s manier van commentaar net even iets anders is vergeleken met dat van zijn vele collega’s. Het eerste woord dat opkomt is losser of minder geregisseerd. Tegenstanders (Romo heeft er een hoop) noemen dat ‘niet voorbereid’. De ervaring op het veld waar zijn commentaar vol mee zit (duiding) wordt vaak door die groep betiteld als ‘wijsneuzigheid’.
Tijdens de wedstrijd Bengals vs Bills was Tony weer lekker op dreef. Vooral het moment dat hij nog aan het nakauwen was (een commentator moet ook eten) terwijl het cameralampje op groen stond en zijn broadcast partner, Jim Nantz een vraag stelde. Onbedoeld hilarische televisie. Dat kwam ook door de reactie van Nantz die een schaterlach nog net kon bedwingen. Veel boze Amerikaanse Twitteraars klommen echter in de digitale pen; dit kon echt niet. De grappigste discussie ging echter over waar Romo op aan het kauwen was. Een kauwgumpje, een Snickers? Wie het weet mag het zeggen. Natuurlijk maakten mensen zich ook boos om het feit dat een goed verdienende QB na zijn carrière een contract van 18 miljoen dollar binnensleept om over de game te praten. En dan ook nog kauwen? Schande! Ondanks ‘chewgate’ maakte Romo tijdens de game wel wat foutjes. Zo noemde bij de Call Clock de Shot Clock en verwisselde hij het woord complexion met het woord complexity. Ook een niet gevangen gooi werd door de voormalige QB omschreven als ‘a perfectly thrown ball, but it’s a little wide’. Boeien. Vooral omdat ik en, naar verwachting, het grootste deel van het publiek, dit alles tijdens de game niet meekrijgt maar de volgende dag dit op internet ziet of leest.
Romo is als commentator polariserend. Naast de vele haters zijn er namelijk ook veel fans. Het lijkt erop alsof er voor iedereen die moord en brand schreeuwt over versprekingen er ook iemand anders is die zegt relax, iedereen heeft daar weleens last van. Ik behoor in het laatste kamp en zie de beste man als voorbeeld van een nieuwe generatie commentaar geven. Interessant, grappig en los. Het kijken van een game met Romo aan het woord voelt alsof je in een kroeg een Football-discussie aan het meeluisteren bent. Dat is fijn en de verwachting is dat dit steeds vaker gaat gebeuren. Zeker nu de geruchten gaan dat Tom B. zijn football jersey (weer) aan de wilgen hangt en het miljoenen contract als commentator gaat verzilveren.
Enfin het einde van dit seizoen komt steeds dichterbij en we kunnen terugkijken op thrillers, soaps, rare gebeurtenissen, blessures, verrassingen en heel goede games. Wie uiteindelijk in de Superbowl staan? Het moet wel heel vreemd lopen als een van die teams de Eagles niet is. Maar ja vorige week had ik mijn geld ingezet op de Bills. We gaan het zien.
Jeroen van Trierum is pop culture journalist en sinds het maken van meerdere verhalen over de Amsterdam Admirals American Football-fan. Op zondagavond is hij niet te storen en na Tennessee Titans, New Engeland Patriots juicht hij sinds drie jaar als LA Rams-fan. Niet zo vreemd want na Amsterdam is Los Angeles ‘zijn’ stad. Voor Gridiron schrijft hij iedere week een column over de wondere wereld van de National Football League.