De twee beste teams van dit seizoen. De beste quarterbacks. De beste coaches. De beste defense en een heel goede defense. De verhoudingen in deze Superbowl liggen dicht bij elkaar. Een coin flip bijna om te voorspellen wie wint. Toch waag ik het. En ik denk niet dat het aankomt op één laatste balbezit of beslissende kick in de laatste seconden.
Door: Jeroen van den Berk
Je zal trouwens Donna of Ed Kelce zijn, de trotse ouders van twee zoons die de primeur hebben om voor het eerste in de geschiedenis als broers tegenover elkaar in de Superbowl te staan. Het scheelt een stuk dat ze ‘m allebei al eens hebben mogen winnen – Jason in 2017 met de Eagles, Travis twee jaar later met de Chiefs – maar toch. Vreugde en verdriet, zo dicht bij elkaar in één familie, dat is een speciaal tintje aan deze finale.
De lijntjes tussen beide coaches zijn er ook. Andy Reid was van 1999 tot 2012 hoofdcoach van de Eagles, en verloor een Superbowl in 2004. Toen hij in 2013 naar de Chiefs ging, gaf hij invulling aan een geheel nieuwe coaching staff. Voor de toen 31-jarige Nick Sirianni, wide receivers coach, was geen plek meer. Via de Chargers en Colts kwam die twee jaar geleden bij de Eagles. Net als Reid bij zijn aanstelling in 1999, was hij nog maar 41 jaar.
Fast forward naar zondag, in Glendale, Arizona. De wedstrijd komt volgens mij neer op één simpele vraag: lukt het de Kansas City Chiefs om quarterback Patrick Mahomes genoeg te beschermen, om hem in zijn MVP-spel te laten komen? Over zijn blessure maak ik me wat minder zorgen: die enkel heeft twee weken rust en verzorging gehad. Maar het afstoppen van de krachtige defensive line van Philadelphia, daar ligt de sleutel van deze wedstrijd.
De Eagles zijn het meest complete team in de NFL. Die geweldige pash rush, aanvallend een sterke run game. Het klassieke basisrecept voor een succesvolle ploeg. Met ook nog een paar wapens door de lucht – A.J. Brown en DeVonta Smith – en een quarterback die zelf in staat is om zo’n 50 rushing yards toe te voegen, is geen enkel team in de league zo in balans.
Toch horen de Eagles al het hele seizoen dat het allemaal net iets te goed gaat. Een te makkelijk schema (waar wel een kern van waarheid in zit, Philadelphia had op papier het derde makkelijkste schema. Alleen is winnen in de NFL nooit ‘makkelijk’ dus geloof ik dat je record is wat het hoort te zijn, en dus zijn de Eagles heel sterk).
Zelfs in de play-offs – twee wedstrijden gewonnen, met 69 punten voor en maar 14 tegen – klinkt dat geluid nog door: voor de New York Giants was die wedstrijd een brug te ver, en de San Francisco 49ers speelden zonder quarterback en hadden daardoor praktisch nul offense.
Philadelphia heeft de beste defense in de league en is overall het beste team. Máár: Patrick Mahomes. Die heeft nu wat Tom Brady in het verleden had. Hoe de verhoudingen ook liggen, je moet niet tegen Mahomes wedden. Hij is de beste quarterback van deze generatie, staat voor de tweede keer in drie jaar in de Superbowl en heeft een aantal superwapens.
Kansas City heeft ook een goede defense, een goed offensive systeem, en krijgt misschien een beetje te weinig credits – in verhouding tot de superlatieven die de verdediging van de Eagles krijgt. Al helpt het niet mee dat receiver Mecole Hardman uitgeschakeld is en zowel JuJu Smith-Schuster (knie) en Kadarius Toney (enkel en hamstring) niet fit zijn. Ook Jalen Hurts is dat niet (schouder), maar samen met Miles Sanders, Kenneth Gainwell en hemzelf moeten de Eagles in staat zijn om minstens drie keer te scoren over de grond.
Zoals elke wedstrijd op elk niveau, wordt het zondag beslist op de line of scrimmage. Kan de offensive line van de Chiefs genoeg doen om Mahomes te beschermen tegen de D-line van de Eagles? Ik ben zo eigenwijs als wat (Mahomes, Mahomes, Mahóóómes), maar ik ga toch voor de Eagles. Met Miles Sanders als MVP gaat Philadelphia deze Superbowl winnen met 35-27.
En als dat lukt: ruim twee jaar geleden waren de Eagles 4-11-1, werd de Superbowl-winnende coach Doug Pederson ontslagen, en ging de beoogde franchise quarterback (Carson Wentz) voortijdig richting de uitgang. De aantrekkingskracht van de NFL in één zin uitgelegd.
Auteur Jeroen van den Berk schrijft wekelijks een column voor Gridiron. Hij was als speler actief in Nederland en Duitsland (2000-2018), onder meer op de kampioensteams van de Maastricht Wildcats in 2007 en 2011. Hij kijkt de NFL intensief sinds 1999 en is fan van de Detroit Lions. In Gridiron – The Magazine is hij ook te lezen met verhalen over Thanksgiving en een portret van wijlen John Madden. Een abonnement op het magazine bestel je hier.