Op het moment dat alles onder controle leek, ging alles mis voor de Detroit Lions. Het deed denken aan de Superbowl van vier jaar geleden, toen de San Francisco 49ers exact hetzelfde overkwam. De droom van de eerste Superbowl in 30 jaar tijd duurt voort.
Door: Jeroen van den Berk
De neutrale kijker zag een historische comeback in de NFC Championship game tussen de Lions en 49ers, die nog lang herinnerd zal worden.
Eén helft leek het erop dat de Detroit Lions hun eerste Superbowl zouden bereiken. Met een 24-7 voorsprong en geen enkel signaal dat het níet de dag van de Lions zou worden, ging ik erin geloven dat het echt ging gebeuren.
Tot het moment in het derde kwart, met nog zeven minuten te spelen en een beslissing om ervoor te gaan op 4 down en 2 te gaan. Ik bekritiseer de keuze niet, omdat het juist dit type ‘agressieve’ playcalling is geweest dat de Lions zo ver heeft gebracht. Coach Dan Campbell er niks aan kan doen dat de doorgaans betrouwbare receiver Josh Reynolds een prima pass liet vallen.
De Lions zijn er dit seizoen in bijna 35% van de gevallen op vierde down altijd voor gegaan, ruim één op de drie keer – en hoger dan ieder ander NFL-team in de 21e eeuw.
Zelf zou ik áltijd voor drie punten gaan – het zijn de play-offs en er is geen garantie op een ‘volgende week’. Bij een score hadden de 49ers drie keer de bal moeten hebben en scoren om in de buurt te blijven.
De misser van Reynolds was echter wel het keerpunt, dat leidde tot een aaneenschakeling van fouten, pech en tekortkomingen. Een fumble, nog een gedropte pass, de bal die op een facemask stuitte en Brandon Ayuk de vangbal van zijn leven liet maken, enzovoorts. De negatieve spiraal hield maar niet op en San Francisco boog de achterstand knap om.
Bij de Lions mag trots overheersen: één van de beste seizoenen ooit als divisiewinnaar, met twaalf reguliere wedstrijden gewonnen, twee thuiswedstrijden in de play-offs gewonnen, en geklopt op de deur van de Superbowl.
Belangrijker is dat de meeste sterren op het roster allemaal jong zijn, dat het grootste gedeelt van de selectie waarschijnlijk in tact blijft. Ook is het gelukt om offensive coordinator Ben Johnson aan boord te houden, ondanks interesse van Seattle en Washington om hem als hoofdcoach binnen te hengelen. Dat is meteen de eerste overwinning van het nieuwe seizoen.
Wat betreft de San Francisco 49ers: na de moeizame winst op de Packers en met 31 punten tegen van de Lions, is duidelijk dat dit team te kloppen is. Maar de twee zeges laten ook zien waartoe de 49ers in staat zijn: moeilijke wedstrijden winnen, lang volhouden, aanpassingen maken en de sterren laten schitteren als het moet.
In de Superbowl van vier jaar geleden waren het de 49ers die met 20-10 voorstonden tegen de Chiefs en de bal vroeg in het vierde kwart wisten te onderscheppen. Op het moment dat alles onder controle leek, ging het volledig mis. In de laatste vier keer balbezit moest San Francisco onder meer twee keer punten en werd een interceptie gegooid.
De 49ers moeten hun beste wedstrijd van de play-offs nog spelen. Geen beter moment om dat te doen over een week in Las Vegas. De droom van de eerste Superbowl in dertig jaar tijd blijft voortduren. Het is de club van harte gegund.
En die hele dunne lijn – ‘wat als’, wel of niet een fieldgoal trappen – is wat de NFL zo ongelooflijk mooi maakt.
Auteur Jeroen van den Berk schrijft wekelijks een column voor Gridiron. Hij was als speler actief in Nederland en Duitsland (2000-2018). Hij volgt de NFL op de voet sinds 1999 en is fan van de Detroit Lions. In Gridiron – The Magazine is hij ook te lezen met een verhaal over de Draft van 1983. Een abonnement op het magazine bestel je hier.