Column Wouter van den Boogaard: voorbeeldfunctie

Dutch Junior Lions bondscoach Wouter van den Boogaard houdt voor Gridiron een blog bij. Geheel vrijblijvend en niet op gezette tijden. In deze editie kijkt hij terug op het omslagpunt in een roerig 2017, dat voor hem de weg opende naar een mooi 2018.

“2017 was niet mijn jaar. Alles dat verkeerd kon gaan ging verkeerd en ik heb nog nooit zoveel tegenspoed gehad als die eerste zes maanden van dat jaar. Tot ik begon met het schrijven van mijn manifest voor de Dutch Junior Lions, “Road To Respect”. Dat paper heeft me ruim een jaar geleden uit mijn funk gehaald, ik zat in het dieptepunt van mijn bestaan op deze planeet tot op heden.

De DJL maakte daar voor de zoveelste keer een positieve verandering in. Ik was in mijn gedachtes constant bezig met de DJL. Hoe de filosofie zou moeten zijn, hoe pak je dat aan, hoe gaat het verder en wat de toekomst voor het nationale U19 programma zou brengen. Het programma waar ik als speler deel van uit gemaakt had en tevens als coach meerdere jaren actief voor ben geweest. Ik heb altijd een speciaal plekje in mijn hart gehouden voor de Dutch Junior Lions, al sinds mijn allereerste selectietraining toen in 2003 in Almere. Het programma waar ik mijn kans had gekregen om op internationaal niveau mijn vaderland te vertegenwoordigen en om onder Sven Ouderdorp te mogen trainen, die zelf in de States NCAA Football gespeeld had voor Lambuth University.

Football spelen in Amerika was de grootste droom die ik in mijn tienerjaren gehad heb. Gelukkig is die ook uitgekomen. Sven is met afstand de beste offensive line coach die ik in mijn gehele actieve speelcarrière ben tegengekomen, hier in Europa en in Amerika. Ik ben even terug in 2003. Ik weet nog goed hoe chagrijnig Sven zijn gelaatsuitdrukking was door de regen die met pijpenstelen omlaag kwam. We hadden weer eens zijn favoriete run play, een counter met dubbel pullblock van de backside guard en backside tackle, verkeerd geblockt. De intense teleurstelling die op zijn gezicht te lezen was sprak boekdelen. Het constante nastreven van perfectie in alle aspecten van onze sport, de verwachte intensiteit in alles wat met Football te maken had, het eisen van complete commitment voor ons team en richting al onze teamgenoten, het grote respect waarmee hij de sport benaderde, ons “The gospel of football” bij bracht en de kleine details die hij corrigeerde in mijn fundamentals en techniek die een drastische vooruitgang tot gevolg hadden in mijn ontwikkeling als offensive linemen. En zeker ook van het totale strategische concept van onze offense heb ik mijn gehele actieve carrière tot en met mijn laatste game profijt gehad. De lessen die Sven ons bijbracht zijn allemaal bewezen sindsdien, keer op keer weer.

Sven zijn coaching heeft mij voor een groot deel tot de coach gemaakt die ik nu ben. De cirkel met mijn coaching voorbeeld was voor mij rond toen we 12 jaar later een game hadden met de Trojans bij aartsrivaal Amsterdam Crusaders. Sven coachte de Cru offensive line en ik nam als headcoach die van 010 voor mijn rekening. Die eerder genoemde counter play, de favoriete run play van Sven, zat natuurlijk in mijn gameplan voor deze gameday en heeft ons zelfs meerdere big plays bezorgd. Thanks Coach!

Na de game ontmoette ik hem halverwege het veld voor de traditionele 50 yard line felicitatie. We hebben die game helaas niet als winnaar beëindigd maar ik kreeg het mooiste compliment dat ik als coach ooit gehad heb. “Jullie hebben echt een mooie offensive line, jullie zijn goed bezig Wout!” Aldus mijn grote voorbeeld. Een man naar mijn hart en mijn coaching voorbeeld voor het leven. De huidige jeugd generatie verdient het ook om dit soort ervaringen op te doen. Ik begon mijn gedachtes op papier te zetten. Niet met de intentie om naar de functie van headcoach te solliciteren, maar omdat ik mijn gedachtes en visie wilde delen met de AFBN om het nationale programma weer op de rit te krijgen.

Ik was vereerd toen ik door de bond op gesprek gevraagd werd en enkele weken later werd gevraagd als headcoach van de DJL. Dat is nu ruim anderhalf jaar geleden. De Dutch Junior Lions hebben twee van hun drie wedstrijden in 2018 gewonnen en we kijken uit naar een succesvol vervolg.

Ik kan niet wachten om te zien wat er in 2019 op ons afkomt.”