De New York Giants hebben een goed gedocumenteerde historie qua het verknallen van wedstrijden. Een nieuw hoofdstuk in dat boek werd zondagavond toegevoegd. De ploeg stond laat in het vierde kwart op winst, maar moest toch een nederlaag slikken. Tony Romo vond Jason Witten in de endzone met luttele seconden te spelen, wat de Cowboys de leiding gaf. Daags na het debakel is de discussie in New York weer opgelaaid: hoe kan het toch dat het keer op keer mis gaat?
Er waren nogal wat vragen over de laatste paar plays die de offense van de Giants draaide. De ploeg stond op de rand van de endzone met minder dan twee minuten te spelen. Tweemaal werd de bal in de handen van Rashad Jennings geduwt, maar de running back kon het gaatje niet vinden (zo leek het). Op 3rd down miste Eli Manning zijn target, waardoor de klok stopte en de Cowboys uiteindelijk 1 minuut en 29 seconden over hadden in plaats van 40 seconden minder.
Headcoach Tom Coughlin kreeg na afloop direct vragen over de play calling van zijn ploeg, maar gaf de schuld aan Eli. Hij zei dat zijn quarterback het aantal time-outs van de Dallas Cowboys mis had in die cruciale fase. Eli kwam echter met een opmerkelijke openbaring. Hij had zijn running back Jennings namelijk verteld dat die niet mocht scoren, ook niet als de defensie van de Cowboys dat toestond. Zo wilde Eli meer tijd sprokkelen en de Cowboys geen kans geven om een comeback in te zetten. Manning stak de hand dus in eigen boezem en zei dat deze beslissing niet van de zijlijn kwam. Hij liet weten dat hij dacht dat Dallas nog één time-out had en de klok dus maar één keer kon stoppen, in plaats van de twee keer die uiteindelijk gebeurde. Manning: “Ik mag niet degene zijn in die situatie die de back informeert. Dat is niet mijn beslissing, in dat scenario. Ik maakte een fout.”
Het was een opeenstapeling van fouten van Manning, die juist vorige week rijkelijk werd beloond door zijn ploeg. Zo had hij in plaats van een incompletion (hij gooide de bal dwars door de endzone heen) beter een sack kunnen nemen en zo de klok laten lopen. De clubleiding zal zich dus nog wel een paar keer achter de oren krabben na het zien van